بررسی زمینه‌های توسعه آموزش مجازی در دانشگاه کردستان: حرکت به سوی برنامه‌ریزی برای ارائه یک چارچوب راهبردی مناسب

هدف اصلی این پژوهش شناسایی شرایط و زمینه‌های موجود برای به‌کارگیری آموزش مجازی در مراکز آموزش عالی از نظر اساتید و دانشجویان دانشگاه کردستان بود. رویکرد پژوهش در این مطالعه، تلفیقی متوالی بود که در آن ابتدا داده‌های کیفی و بعد داده‌های کمی گرد‌آوری شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان و اساتید دانشگاه کردستان بود که به‌ترتیب 245 و 103 نفر به‌عنوان نمونه در مرحله کمی انتخاب شدند. در مرحله کیفی هم اطلاعات لازم از 12 استاد گردآوری شد. ابزار گردآوری داده‌ها در مرحله کیفی، مصاحبه نیمه ساختار‌مند و در مرحله کمی پرسشنامه محقق ساخته بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 84% بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت زیرساخت فنی مورد نیاز برای تسهیلات و امکانات، مهارت اساتید و دانشجویان و طراحی آموزشی برای اجرای آموزش مجازی، از عوامل اصلی در به‌کارگیری آموزش مجازی در دانشگاه‌ها است. نتایج بخش کیفی، بررسی معرفت‌شناسی اساتید نسبت به آموزش مجازی، نشان داد که به‌طور کلی اساتید یک معرفت‌شناسی سنّتی نسبت به آموزش مجازی در ابعاد مختلف آن شامل تدریس، ارزشیابی، استفاده از منابع درسی و تعامل با دانشجویان دارند. در این راستا آن‌ها آموزش مجازی را به‌عنوان منبعی معتبر برای ساخت دانش و یادگیری دانشجویان ندانستند.